Back in Cumbuco

17 dagen later heb ik eindelijk zin om weer wat te schrijven. Of eigenlijk moet ik wat schrijven want Ed heeft ook geen zin en vindt dat het mijn beurt is!

Waar waren we gebleven: Jericoacoara.
Jeri is een fantastisch dorp waar ik eindelijk mijn draai in Brazilië heb gevonden. Doordat het dorp zo klein is en je veel mensen begint te herkennen durfde ik ook eindelijk alleen door het dorp te lopen. Boodschapje hier, havaianas kopen daar en alle souvenirs winkels waren erg verleidelijk! Helaas kunnen we niet zo veel mee terug nemen ivm de kilo’s dus moet ik mij vaak inhouden. Ed was de laatste dagen niet zo lekker dus hebben we niet zo veel meer gedaan. We wilde gaan suppen (stand up paddle) maar dan moest je eerst een cursus volgen en dat kostte een hoop geld dus maar niet gedaan. Wel zijn we de zonsondergang nog een paar keer gaan bekijken en zijn we elke dag uit eten gegaan . ‘s Middags zijn we opzoek gegaan naar nieuwe leuke lunch tentjes. De Italiaan was toch wel onze favoriete!
Ik heb echt genoten van de relaxte sfeer en de natuur rondom het dorp. Echt prachtig want overal lopen wilde paarden, koeien en ezels rond. Alsof de tijd hier even heeft stil gestaan, behalve dat ze hier wel continue zeuren of je een buggy tocht wilt maken. Het dorp is duidelijk ingesteld op de toeristen dat is anders dan in Cumbuco.

Vrijdagmiddag 27 mei was het tijd om weer naar “huis” te gaan. Na dik een half uur op een stoepje te hebben gewacht op de 4x4 wagen begon de rit naar Jijoca. Deze chaffeur reed echt als een malle door het natuurgebied. Omdat wij in de achterbak zaten (met een stellage erop gebouwd) werden we helemaal heen en weer geschud dus moest ik mij goed vast houden aan de auto. Eindelijk kwamen we na 45 minuten aan bij de bus van Fretcar, onze bus maatschappij. Al gauw konden we instappen en reden we in het donker terug naar Fortaleza. In Fortaleza stond er al een taxi voor ons klaar maar dat had duidelijk niet gehoeven overal stonden taxichaffeurs die ons maar al te graag wilde thuis brengen. De stad leeft duidelijk ‘s avonds! Overal liepen mensen en het leek s’ avonds zelfs veiliger dan overdag.

Terug in Cumbuco voelde echt al thuis komen. We hebben onze oude kamer weer en zijn nog steeds de enige gasten.

De eerste dag voelde we tijdens het ontbijt al dat er veel wind stond. We wilde eerst wat drinken op het strand en dan later gaan kiten. Maar toen we eenmaal het strand op liepen lag het hele strand vol met kites. En waren er in de zee een stuk of 40 kiters bezig. Alle twee riepen we dan ook gelijk; “Oké misschien ook maar geen drankje.”
Het ging meteen best goed en ik begon het leuk te vinden. Ik hou wel van de warme zee hier! Ed ging natuurlijk weer super goed die heeft het echt te pakken.

De dagen hierna bleven goede dagen met wind. We zijn dan ook elke dag gaan kiten! Ik heb ook een bodyboard gekocht om niet altijd te hoeven kiten. De golven waren elke dag best hoog dus dat was leuk. Het is nog best lastig.. maar Ed lag natuurlijk al direct op een goede golf.

Tijdens deze dagen hebben we ook nieuwe toeristen ontmoet dit keer 2 Duitsers. Toevallig zitten zij in het huis waar wij ook hebben verbleven: Casa Banana.
Op dinsdag 31 mei zijn we met de buggy van Casa Banana naar de lagune Cauipe gegaan. We hebben daar een hele dag gezeten en super lekker kunnen kiten. Ik kon gewoon heen en weer varen! Het gevoel dat je eindelijk lange tijd staat en niet valt door de golven is echt fantastisch. Maar het kan niet altijd goed gaan… ik liet Ed zijn kite crashen en die viel helaas net op een ongelukkig punt waardoor de leading edge open is gescheurd. Echt flink balen want de 12 meter kunnen we nu dus niet meer gebruiken hier in Brazilië. Ed wil zijn vlieger ook liever in Nederland laten maken omdat ze het hier op de braziliaanse manier niet heel mooi doen. Dat hebben we kunnen zien bij de Duitse jongen want diezelfde dag gebeurde het zelfde verhaal ook bij zijn vlieger. Hij heeft hem wel laten maken omdat hij geen andere vliegers bij zich heeft. Het ziet er niet zo mooi uit en hij heeft een tweedehandse binnen band. Goede keuze geweest om het niet hier te laten doen!

Gelukkig waait het hier steeds harder en kunnen we prima varen met de 9 meter en de 7 meter. Ed is zelfs al aan het springen! Elke keer zie ik iemand springen en dan blijkt het Ed te zijn. Erg grappig om te zien want hij crasht ook nog vaak neer…

Eergisteren hebben we via een tip van Nederlanders gegeten in een Nederlands restaurantje. En je zult het niet geloven wat ze daar hebben: KROKETTEN!
Ed had de eerste avond dus al een broodje kroket genomen en ik een broodje shoarma. We genieten echt van de menu kaart want er staan eindelijk wat bekende gerechten op zoals fu yung hai, nasi maar ook gewoon gebakken (krokante) vis met patat!
De patat eet ik niet meer want die zijn niet zo lekker hier in Brazilië daarentegen eten we wel veel rijst hier. Brazilië is ook duidelijk het land van het fruit. We halen elke dag bij ons locale eet tentje een suco. Dat is een fruit sapje voor maar 1 real = 0,44€ . Ik ben dol op goiaba en cajá. Goiaba is een vrucht van hier en is roze van binnen. Ed drinkt hier elke dag maracujá dat is passievrucht in het Nederlands.

Ik zit nu tussen de brasilazy’s (fatboys) van het Guesthouse te schrijven. Ze zijn druk bezig met het huis opknappen en schoonmaken want zaterdag is het hier de dag van de liefde en wordt het héél druk in Cumbuco. Er zijn feesten op het strand en alle pousada’s zijn volgeboekt hoorde we. Ik ben benieuwd zou wel leuk zijn als het druk wordt!

Ik beloof dat we nu wat vaker van ons laten horen maar er gebeurd niet super veel hier. Het is vooral een chil-kite-vakantie!

We voegen niet zo veel foto’s meer toe want het album is bijna vol. Je kunt op facebook de nieuwe updates volgen.

https://picasaweb.google.com/Lottekunkeler/BrazilieCumbuco?authkey=Gv1sRgCPWF-vrj1cHMKw&feat=directlink